Historia Kórnika
W dawniejszej pisowni często "Kurnik", a od 1921 r. Kórnik. Wersji pochodzenia nazwy jest kilka: od kory, od pomieszczenia dla kur (ludnośc trudniła się hodowlą drobiu), od ptactwa wodnego nazywanego kurami (myśliwski rodowód nazwy), od chaty (kurna chata).
Wg najnowszych badań przedlokacyjna osada Kórnik znajdowała się po zachodniej stronie Jeziora Kórnickiego, gdzie jeszcze w XVII w. istniała tzw. Stara Wieś. W miejscu dzisiejszego Kórnika, po wschodniej stronie jeziora, znajdowała się wieś Kędzemino i siedziba właścicieli Kórnika (pierwotnie dwór, potem zamek) oraz folwark. W XIV w.