Kórnik, jak większość wielkopolskich miejscowości, których mieszkańcy zerwali się do walki o niepodległość, uczcił swoich bohaterów pomnikiem.
Na skwerze pośrodku Placu Powstańców Wielkopolskich, 27 grudnia 2008 roku odsłonięto pomnik ku czci uczestników powstania wg projektu Adama Wójkiewicza.
Pomnik został sfinansowany z budżetu Gminy Kórnik oraz przy wsparciu mieszkańców Kórnika. Ma formę ustawionych pionowo dwóch nieregularnych elementów kamiennych naśladujących flagę, na których widnieją metalowe płaskorzeźby. Na jednej z płyt przedstawiono trzy sylwetki powstańców, na drugiej - znalazły się orzeł i inskrypcja upamiętniająca powstańców wielkopolskich. Z boku znajduje się podstawa pod znicz w formie słupka z kostek granitowych. Takimi kostkami wybrukowano też otoczenie pomnika.
Pomnik odsłonięto dokładnie w 90 rocznicę wymarszu Kompanii Kórnickiej do Poznania.
Kórnicka Kompania Powstańcza licząca 180 żołnierzy została utworzona 11 listopada 1918 roku, dowodzona była przez Stanisława Celichoskiego. W dniu 27 grudnia 1918 roku Kompania Kórnicka wyruszyła z pomocą do Poznania gdzie wieczorem tego samego dnia wzmocniła obronę Bazaru, przyczyniając się bezpośrednio do sukcesu powstańczego zrywu.
Formacja z Kórnika uczestniczyła nie tylko w walkach o Poznań (do 29 grudnia), ale również o Śrem, Zbąszyń, Leszno, Rawicz i Kępno. Kompania była dumą całego Kórnika, powracającą z frontu witano w rodzinnym miasteczku z wielkimi honorami na dworcu kolejowym.
Na cześć Kompanii Kórnickiej, na ścianie jednej z kamienic stojących przy Rynku w Kórniku (Plac Niepodległości 43, dawny hotel „Victoria”) umieszczono marmurową tablicę między płaskorzeźbami mieczy oplecionych gałązkami laurowymi, która głosi:
W dniu 11 listopada 1918 r. w czasie panowania zaborców zawiązano w domu tym polską kompanię kórnicką, wsławioną w walkach o oswobodzenie Poznania w dniu 27.XII.1918 r. a dalej w akcji pod Zbąszyniem, Lesznem, Rawiczem, Kępnem.
Tablicę ufundowało Towarzystwo Powstańców i Wojaków w Kórniku w dniu 3.V.1927.